23/04/2012

A fonética da princesa Gwenllian


In Sempringham-Un poema de Mererid Hopwood:

To you we come, Gwenllian

 







Vimos a ti, Gwenllian,
traémosche a túa lingua, traemos o lume
do teu corazón ao acougo
deste lugar, onde está a borralla
da túa historia, onde o teu nome
devén de súpeto rexo berro ao longo da súa terra,
onde ti, Gwenllian, fuches
silencio –voltamos ao lugar.

A boneca de trapo da nosa mancada competición.

Ti es o noso doce heroe,
a nosa crianza indefensa, a nosa nai cautiva,
nova na túa antigüidade,

E para ti, Gwenllian,
vimos da túa terra, rapaza inocente,
vimos ás terras chás
hoxe
ao lugar do teu longo sufrimento.

Porque hai unha dor no churimar da
primavera, porque hai un lamento na memoria:
a razón pola que a nai que nunca foi
e a súa semente sangran,
pola que a irmá que foi prisioneira
aínda camiña sen descanso cara ao lugar onde a súa voz agroma
e a súa respiración
no noso eco.

En nós está Gwenllian
Ela é o poema e as notas da canción,
E será lembrada aínda.

Aquí hoxe
Falta clemencia.

11/04/2012

Farewell



Medo da urxencia do tigre en ti,

de que pase un río sen abrir feridas

nas ribeiras

de Lea

cando eu xa che dixen que si

nun mes de novembro. Que si, que me dan medo

os pasos que quedan até a liberdade

avoa,


sen ti.


We took each comrade by the hand
In case we might never meet more
And we drank a health
To old Ireland
And Paddy's green shamrock shore.